Dolf Breetvelt

De in Amstelveen geboren Dolf Breetvelt bezocht de Aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag waar hij in 1913 de akte tekenen M.O. behaalde. Hij vertrok in 1920 naar Nederlands-Indië en vond emplooi tekenleraar in Batavia, Soerabaja en Djokjakarta. Hij schilderde in zijn vrije tijd en had een voorkeur voor Balinese onderwerpen. via publicaties volgde hij de nieuwste ontwikkelingen in de kunst van Europa. Zijn werk wordt achtereenvolgens beïnvloed door nieuwe kunststromingen als het realisme, expressionisme, surrealisme en Nieuwe Zakelijkheid. Breetvelt is een van de weinige kunstenaars die werk met Indonesische onderwerpen heeft gemaakt in de nieuwste eigentijdse kunstrichtingen. Daardoor wordt hij met kunstenaars als Jan Frank Niemandsverdriet, Piet Ouborg en Walter Spies gerekend tot de meest toonaangevende moderne schilders van het koloniale Indië gerekend. Na zijn vervroegde pensionering in 1937 en keerde hij terug naar Nederland. Vanaf 1938 woonde hij in Amsterdam. Na de oorlog exposeert hij voor het eerst volledig abstract werk. In 1949 sluit hij zich aan kunstenaarsgroep Vrij Beelden, die in 1955 opging in de Liga Nieuw Beelden. Naast gouaches en olieverfschilderijen maakt van vanaf 1951 ook abstracte beelden.