
Bij de meeste mensen zal Eugene Brands bekend zijn als een van de leden van CoBra. In zijn oeuvre toonde Brands zich een gevoelige, sensitieve en intuïtieve schilder die in kindertekeningen, etnografische kunst en muziek, de eeuwige beweging en de onmetelijke kosmos zijn belangrijkste bronnen van inspiratie vond. Zijn deelname aan CoBra duurde heel kort. Eugène Brands nam in 1946 o.a. met Ed Dukkers deel aan de groepstentoonstelling "Jonge schilders" in het Stedelijk Museum te Amsterdam, waar een hele zaal met zijn werk was gevuld. Daar had hij goede contacten aan overgehouden met directeur Sandberg, die hem een (solo)expositie had toegezegd. Toen hij in 1948 was toegetreden tot de Experimentele Groep in Holland, nam hij de taak op zich om de contacten met het Stedelijk Museum te behartigen. Dit leidde tot de "Internationale tentoonstelling van experimentele kunst" van november 1949. Intussen was ook de Cobra-beweging opgericht. Zodoende was deze grote groepsexpositie de eerste openbare manifestatie van Cobra. Er hing een aantal grote werken van Eugène Brands die speciaal voor de expositie waren vervaardigd. Door meningsverschillen en ruzies naar aanleiding van deze expositie nam Brands afstand van Cobra en verliet hij deze beweging in 1949. Vanaf dat moment ging hij artistiek zijn eigen weg. Behalve schilderijen, maakt Brands ook assemblages, waarbij hij dezelfde abstractie en hetzelfde kleurenpalet toepaste. De door Sandberg georganiseerde groepstentoonstelling in 1962 betekende uiteindelijk de doorbraak van Eugène Brands.