Nicolaas Eekman werd in 1889 geboren te Brussel. Hij volgde van zijn 12e tot zijn 20e jaar lessen aan de avondtekenschool te Brussel. Aanvankelijk studeerde hij voor architect, naast zijn studies schreef hij zich in aan de Academie des Beaux Arts te Brussel alwaar hij beelhouw- en schilderslessen volgde. Tijdens de eerste wereldoorlog vluchtte hij naar Nederland alwaar hij in Nuenen, Amsterdam en Laren verbleef. In zijn 'Hollandse periode' werd hij ook lid van de schildergenootschappen: 'Arti et Amicitiae', 'Sint Lucas' en de Onafhankelijken. In zijn oeuvre staat de mens centraal, hij schildert meestal mooie doorwerkte doeken die in hun onderwerpen vaak de herinnering aan Breughel oproepen. Na de eerste wereldoorlog vertrok hij naar Frankrijk en vestigde hij zich in Parijs alwaar hij zes jaar lang zijn eigen academie had. Naast schilderijen maakte Eekman veel grafiek.