Tinus van Doorn

Martin Jacobus (Tinus) van Doorn werd in 1905 in Padang op Sumatra geboren en hij weet al vroeg dat hij kunstenaar wil worden. In 1913 keert het gezin terug naar Nederland en vestigt zich in Breda. Tinus begint al tijdens zijn HBS opleiding met het maken van houtsnedes. In 1924 schrijft hij zich in aan de Academie voor Beeldende kunst en Den Haag. Hoewel hij aan de academie leert, heeft de vrije en op zijn eigen expressie ingestelde van Doorn moeite met het traditionele en strikte regime van de academie.Zijn werk ontwikkeld zich zelfstandig tot een fantasierijke, sociaal bewogen, aan de Belgische expressionisten en Marc Chagal verwante kunst. In zijn aan de naïeve kunst verwante, subtiel vervreemdende maar uitdrukkingsvolle stijl verbeeldt hij dieren, arcadische landschappen, religieuze thema’s, boeren, zwervers, kermis- en circusvoorstellingen en mensen aan de zelfkant van de maatschappij. Hoewel er binnen kunstenaarskringen grote waardering voor zijn werk is, en diverse musea door de jaren heen werk van hem aankopen, valt het hem moeilijk van zijn kunst te leven. In 1929 huwt hij de 15 jaar oudere pianiste en kunstenares Akkie Vermeulen en verhuist het stel naar de Achterhoek. De opkomst van het Nazisme maken Tinus van Doorn somber en in de tweede helft van de jaren 30 wordt zijn werk dreigender en onheilspellender. In 1938 verhuist hij naar België maar hij kan het noodlot niet ontvluchten. Op 17 mei 1940, op de dag dat de Duitsers Brussel bezetten, maken Tinus van Doorn en zijn vrouw een eind aan hun leven. Bij zijn overlijden laat de jong overleden kunstenaar een oeuvre achter dat bestaat uit een 150-tal schilderijen, 400 tekeningen en linoleumsnedes en een 15-tal beeldhouwwerken.