Nu kennen we het strand van Zandvoort als drukbevolkt met op de achtergrond het krijsende geluid van raceauto's. In 1866 was het echter een oase van rust waarin de jonge schilder Philip Sadée in de dan nieuwe stijl van het realisme het spel van licht over het water vast legt. Als een van de eerste echte 'Haagse Scholers' neemt Philip Sadée een belangrijke positie in binnen deze schildersgroep. Na zijn opleiding aan de Tekenacademie in Den Haag trekt hij naar Düsseldorf in Duitsland waar hij zijn verfijnde en precieze wijze van schilderen perfectioneert. Al vroeg ontdekt hij het vissersleven van Scheveningen als thema voor zijn werk. Het leven op en rond het strand blijft hem zijn hele leven fascineren. De vissersvrouwen op het strand, wachtend op de vloot, de vangst sorterend of van het strand dragend, het boeten van de netten, Sadée legt het in zijn fijngevoelige manier van schilderen vast. Hij zal er zijn leven lang succes mee hebben. Al vroeg raakt Sadée onder invloed van het uit Frankrijk overgewaaide realisme. Hij neemt het plein air schilderen naar de natuur zoals dat door de schilders van de School van Barbizon na de uitvinding van de tubeverf voor het eerst werd gedaan over. In dit vroege werk uit 1866 zijn de zee, en het spel van wolken, regen, wind en licht het onderwerp in zijn werk.Dit keer geen romantische vissersvrouwen. Nee enkel de natuur in zijn kenmerkende Nederlandse schoonheid.