Ik ben bijzonder verheugd dat Christiaan Kuitwaard 3 februari 2019 het galerieseizoen opent met de tentoonstelling ' Zeelicht' . Met minimale middelen maakt Christiaan sfeervolle en meditatieve, schilderijen. Als bij de negatieven van foto's krijgen zijn beelden door het vervreemdende licht- en kleurgebruik iets schurends en unheimisch. Je blijft er naar kijken. Alledaagse voorwerpen en landschappen lijken, ontdaan zijn van context, opeens grote verhalenvertellers en betekenisdragers. De werken zweven over de grens van abstractie en figuratie. Hebben ze eigenlijk wel een onderwerp? en waar gaan ze dan wel over? Of moet je het misschien heel anders zien en gaat het hier gewoon over schilderkunst.
Voor meer informatie zie ook de website van Christiaan Kuitwaard: